Er waait een wind van wilde stakingen over het land zo kopte de Morgen in haar week-end editie. Als je het lijstje in de metaal bekijkt waar er acties gevoerd werden en/of waar er akkoorden werden bereikt, dan oogt het inderdaad behoorlijk indrukwekkend: Crown Verpakking (Deurne), Sadef, VLD Jonckheere, Superia (Zedelgem), Cools Parts (Zedelgem), Fomeco (Zwevegem), P&C (Roeselare) Betafence (Zwevegem), Alural (Lummen), Bekaert (verschillende vestigingen), Watteeuw, Tyco (Brugge), Daikin (Oostende), Bombardier (Brugge), Packo (Zedelgem en Diksmuide), Dumont, Alro (Dilsen Stokkem), Galva, Sabca (Lummen), Hydromation (Tongeren), Plastic Omnium (Herentals)New Holland (Zedelgem en Antwerpen), Inergy (Herentals), Bosch (Tienen), Kautex (Tessenderlo), Opel, Tenneco Automotive, Ford, JLG, Magna Belplas, Lear Corporation, SML, IAC, Syncreon...
Zonder te spreken over de bedrijven waar men het in alle luwte heeft gedaan of waar men nu nog aan tafel zit. Hoe alles is begonnen bij een toeleverancier van Ford, Syncreon, hebben we in het vorig edito uit te doeken gedaan. Vanaf dan is er een ketting in gang geschoten: een ketting van sociale onrust als men wil, maar vooral een ketting van revolte tegen jaren gegroeide sociale onrechtvaardigheid.
ABVV-Metaal is een vakbond die zijn verantwoordelijkheid opneemt: verantwoordelijk voor de arbeiders en ook voor het behoud van de industrie. We hebben dat in het recente verleden meer dan genoeg bewezen: van het saldomechanisme tot het plus minus conto. We zijn ook een vakbond die de CAO's die wij onderhandeld hebben, respecteert. Maar onze arbeiders zien ook de historisch lage werkloosheidscijfers en de historisch hoge bedrijfswinsten. Ze lezen ook over de supersalarissen van managers en over politici die maanden kunnen staken en doorbetaald worden. Ondertussen worden zij geconfronteerd met een alsmaar stijgende levensduurte: stijgende energieprijzen, stijgende brandstofprijzen, stijgende uitgaven van het dagelijks leven... Combineer dat met de toenemende werkdruk, met het perspectiefloze van jarenlang te moeten werken met een tijdelijk of interimcontract en dan weet je: vroeg of laat moest deze tijdbom afgaan.
Men moet nu niet afkomen met “de vakbonden zijn voorbijgelopen” of “de vakbonden hebben het niet meer in de hand”. Voor deze sociale onrust zijn de werkgevers zelf verantwoordelijk. Zij zijn de pyromanen. Nu het overal brandt, kijken ze naar de brandweer – de vakbond – en roepen om ter luidst dat we het vuur niet op één, twee, drie geblust krijgen. Terwijl men maar al te goed weet, dat er niets makkelijker is, dan om net nu de boel aan te steken. We hebben dat niet gedaan. Wat de werknemers aangekaart en onderhandeld hebben in al die bedrijven gaat over:
- een deel koopkracht: wat zich doorgaans vertaald heeft in netto-premies, een vervroegde index, maaltijdcheques,...;
- het beperken van de misbruiken van tijdelijke en interimarbeid;
- respect: respect voor het werk dat je presteert ook als toeleverancier (loonsverhogingen om de verschillen met het moederbedrijf te normaliseren) respect voor arbeiders die hetzelfde presteren maar onzeker blijven door de tijdelijke contracten waarin men hen gevangen houdt.
ABVV-Metaal heeft daarom de acties van de arbeiders gesteund en ze zal dat ook blijven doen. Op korte termijn zullen we met alle toeleveranciers bij elkaar komen om ons te beraden over de organisatie van de toelevering in de toekomst. We zullen meer nog dan vroeger campagne voeren tegen de misbruiken inzake tijdelijke en interimarbeid. We zijn begonnen met een affichecampagne en we zullen niet stoppen. Niet meer. Net zoals de patroons zijn we voor sociale stabiliteit. Er kan maar sociale stabiliteit zijn, als er ook sociale rechtvaardigheid is.
Herwig Jorissen
Voorzitter ABVV - Metaal
